Zwrócił uwagę na dwa "spojrzenia" na narodzenie Syna Bożego. Pierwsze - spojrzenie samego Boga - odczytujemy, wsłuchując się w psalmy, proroków, księgi mądrościowe. Mówią one o Mądrości, która stworzyła świat, przez którą wszystko się stało, która rozbić miała namiot pośród swojego ludu. W Liście do Hebrajczyków, zawierającym fragment Psalmu 40, słyszymy niejako wewnętrzny dialog Ojca i Syna, gdy Syn mówi: "utworzyłeś mi ciało, oto idę, aby pełnić Twoją wolę".

Drugie spojrzenie to spojrzenie Józefa, Maryi, pasterzy, którzy "odwieczny Logos" widzą w postaci dziecka, ale coraz bardziej rozpoznają, Kim ono jest. Jego tajemnicę odczytujemy, słuchając prorockich tekstów, nazywających Go "odwiecznym Ojcem", "Bogiem mocnym", "Księciem Pokoju". Odczytujemy Go zwłaszcza w imieniu "Jezus" - "Jeszua", oznaczającym "Jahwe ratuje".

Niegdyś inny "Jeszua", nazywany zwykle Jozuem, wprowadzał lud do Ziemi Obiecanej. Jezus nie wyzwolił Izraela od Rzymian, ale od największego zła - grzechu. Jak potem nauczali apostołowie - "nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym mogliby być zbawieni" (Dz 4).

Jezusa nazwano również imieniem Emmanuel. Nazywać Go tak możemy my, Kościół, chrześcijanie, dla których jest On naprawdę "Bogiem bliskim". Kościół to Jego Ciało, Oblubienica, którą On zbawia. - Niech Kościół będzie jak najpiękniejszy poprzez ciebie, która/który tu jesteś i oddajesz cześć Nowonarodzonemu - zachęcał bp Maciej.

  Agata Combik /Foto Gość

  Agata Combik /Foto Gość

  Agata Combik /Foto Gość

  Agata Combik /Foto Gość