Relikwie o. Antoniego M. Clareta w DA "Wawrzyny"

W homilii o. Michał mówił o szczególnym miejscu, w którym doświadcza się miłosierdzia Bożego - sakramencie pokuty. Nawiązując do słów św. Augustyna, zauważył, że to, co się tam dokonuje, to coś więcej niż stworzenie świata. - Bóg stwarzał go z niczego, jakby z poziomu "zerowego", a gdy podnosi nas z grzechu, czyni to "z poziomu ujemnego" - mówił.

Gdzie szukać w życiu pociechy? W spowiedzi - przekonywał. Gdy z naszymi problemami zwracamy się do ludzi, często tylko poklepią nas po ramieniu i powiedzą: "Nie martw się, jakoś to będzie". Bóg w sakramencie pokuty nie klepie po ramieniu, ale usuwa źródło naszego największego bólu - grzech.

- Słyszymy dziś, jak Tomasz dotyka ran Chrystusowych i mówi: "Pan mój i Bóg mój". W 52 roku ten apostoł dotarł do Indii i ja należę do wspólnoty, która od św. Tomasza wzięła początek - mówił do młodzieży generał zgromadzenia. Opowiadał o młodych wierzących ludziach ze swojego kraju, a także młodym klaretynie, cierpiącym z powodu ciężkiej choroby. Wielu z nich z wiary czerpało siłę do pokonywania cierpienia. Znajdowali radość nawet w niesprzyjających warunkach, dzięki temu, że byli blisko Jezusa, że znaleźli sens życia. - Papież Benedykt mówił, że nasza wiara to nie zbiór przepisów, norm, ale to spotkanie z Osobą, która kroczy z nami - mówił. Zauważył, że chrześcijanie powinni dotykać także ran swoich braci i sióstr, niosąc im nadzieję płynącą z wiary. - Bądźcie odważni w jej wyznawaniu, świat dzisiejszy potrzebuje Ewangelii - zachęcał.

  Wieczorna Eucharystia z udziałem generała zgromadzenia. Agata Combik /Foto Gość