Jak stwierdził wiceminister obrony narodowej w wykładzie, pierwsza zmiana z obserwacji konfliktu dotyczy globalizacji. – To nowe zjawisko. W wojnie za naszą wschodnią granicą element swojego losu odnalazły narody z różnych stron świata. Do sankcji na Rosję przyłączyły się m.in. Australia, Nowa Zelandia, Japonia, Korea Południowa. Dochodzi przecież do lokalnych wojen, ale są one traktowane regionalnie. W tym przypadku stało się inaczej – mówił.

Stąd, jego zdaniem, dwie polityki – zagraniczną i obronną – należy prowadzić zdecydowanie bardziej globalnie. Świat mocno się skurczył. Rosyjska agresja stała się testem dla całego wolnego świata, zaś Rosja ze swoją narracją historyczną jest obecna prawie wszędzie. My w Europie żyjemy w przeświadczeniu, że powszechnie wiadomo, kto jest agresorem, a kto ofiarą wojny w Ukrainie. – Jednak kraje, które są za Rosją albo wstrzymują się od zdecydowanego zdania, reprezentują aż dwie trzecie ludności świata! Dlatego jeżeli polska dyplomacja chce być skuteczna w powstrzymywaniu Rosji, musi być globalna, musi być obecna w Afryce i Azji. Skończył się czas prowadzenia polityki zagranicznej w wymiarze regionalnym, sąsiedzkim czy europejskim – stwierdził minister.

Studenci i młodzież ze szkół wojskowych pytali gościa specjalnego o podejście innych krajów UE do obronności i do państwa rosyjskiego. Prelegent opowiadał o konieczności budowania silnej polskiej pozycji wokół Morza Bałtyckiego. – Chodzi o „bałtyzację” polityki zagranicznej i obronnej. Jednym z sukcesów w tym temacie okazuje się błyskawiczna wola akcesji Finlandii i Szwecji do NATO. Morze Bałtyckie stanie się niemal wewnętrznym morzem NATO. Dla nas to ma kolosalne znaczenie. Spróbujmy stworzyć nowy format współpracy z państwami nad Bałtykiem z wyłączeniem Rosji, a włączeniem Norwegii – proponuje wiceminister Obrony Narodowej.