Jubileuszowe obchody odbędą się w niedzielę 30 lipca. To okazja do modlitwy, świętowania w kościelnym ogrodzie i spotkania przy muzyce, ale także zachęta do poznania historii i niezwykłego wystroju świątyni wzniesionej ku chwale imienia Jezusa.
W niedzielę 30 lipca o 12.30 odbędzie się uroczysta Msza św. pod przewodnictwem bp. Jacka Kicińskiego, o 13.45 zaplanowany jest poczęstunek w ogrodzie przy kościele oraz koncert orkiestry dętej, o 19.15 - koncert śpiewającej rodziny Kaczmarków.
Piękny kościół, będący częścią uniwersyteckiego kompleksu, budowany był przez jezuitów w latach 1689-1698, ale prace nad jego wystrojem trwały do 1734 roku.
Jezuici (Towarzystwo Jezusowe) w tamtym okresie znani byli między innymi właśnie z działalności na polu oświaty - działalności wpisanej w umacnianie wiary katolickiej w ramach tzw. kontrreformacji. We Wrocławiu, gdzie wówczas przeważali protestanci, przez długi czas bardzo trudno im było założyć katolicką uczelnię, mimo wsparcia habsburskiego cesarza, katolika.
Zakonnicy na stałe zamieszkali we Wrocławiu w 1638 r. (najpierw przebywając w ukryciu). Cesarz Leopold I przekazał im w 1659 r. w czasowe użytkowanie, a w 1670 r. na stałe cesarską siedzibę znajdującą się we Wrocławiu - dawny zamek piastowski. Został on prawie cały rozebrany (jedyną jego zachowaną pozostałością jest obecna zakrystia kościoła), a na jego miejscu powstały kościół, kolegium (obecnie gmach główny Uniwersytetu Wrocławskiego) i konwikt.
Po zdobyciu Śląska przez Prusy i po rozwiązaniu zakonu jezuitów w 1773 r. Uniwersytet Wrocławski w 1811 r. przeszedł pod administrację państwa, a kościół uniwersytecki został przekazany parafii rzymskokatolickiej. W tamtym czasie zamknięte zostały drzwi łączące świątynię z wnętrzem uczelni - symboliczny znak rozdziału tych dwóch rzeczywistości. Po II wojnie światowej przez wiele lat gospodarzami kościoła byli ponownie jezuici, którzy przybyli tu z Lwowa. Od 1995 r. duszpasterzami są tu księża diecezjalni.
Wnętrze świątyni zachwyca barokowym wystrojem - podporządkowanym idei uwielbienia imienia Jezusa. Uwagę przyciągają m.in. polichromie, których twórcą jest nadworny malarz cesarski, wybitny wiedeński twórca Johann Michael Rottmayer von Rosenbrunn. Ołtarz główny zaprojektował jezuita Christoph Lausch. W jego centrum znajduje się obraz ukazujący scenę obrzezania Dzieciątka Jezus w świątyni i nadania Mu imienia Jezus.
Wśród wielu kaplic znajduje się również ta poświęcona Matce Bożej, z obrazem Madonny z Dzieciątkiem, czczonej jako Matka Boża Wspomożycielka i opiekunka Wrocławia.