Świątynia, która jest częścią kompleksu Uniwersytetu Wrocławskiego, budowana była przez jezuitów w latach 1689–1698, ale prace nad jej wystrojem trwały do 1734 roku. – Historia tego kościoła mocno wpisuje się w historię naszego miasta, historię piękną, a jednocześnie trudną, wspaniałą, ale jakże bolesną. Po ludzku możemy powiedzieć, że czasy się zmieniały, zmieniali się wrocławianie, a ta świątynia zawsze była ta sama. Ona towarzyszy mieszkańcom miasta i Dolnego Śląska jako miejsce obecności Boga – mówił w homilii biskup. Zwrócił uwagę, że powstała w niełatwych czasach – XVII w., kontrreformacja, odnowa Kościoła po soborze trydenckim. – Jej budowa to owoc głębokiego rozeznania sytuacji Kościoła, świata i człowieka. Ten kościół jest odpowiedzią Ducha Świętego na dany czas, gdy wielu odchodziło od Kościoła katolickiego, ale też wezwaniem do głębokiego nawrócenia – dodał.