Ten cmentarz nazywają wrocławskimi Powązkami. Spoczywają tam wybitni

Nekropolia św. Wawrzyńca przy ul. Bujwida z biegiem lat stała się miejscem pochówku osób dla Wrocławia ważnych i docenianych. Odnajdziemy tu groby dzielnych żołnierzy i działaczy opozycji, utalentowanych sportowców, wybitnych naukowców, zasłużonych duszpasterzy i ludzi kultury. Przypominamy kilka pięknych życiorysów osób tam pochowanych.

• Mjr prof. Lesław Węgrzynowski - zmarł 10 czerwca 1956 roku, szef sanitarny Naczelnej Komendy Obrony Lwowa w 1918 roku, żołnierz Armii Krajowej, Powstaniec Warszawski, po 1945 r. był dyrektorem sanatoriów w Karpaczu i Obornikach Śląskich. Jest jedynym wyższym oficerem Wojska Polskiego, który wziął udział zarówno w obronie Lwowa w 1918 i 1939 roku oraz w powstaniu warszawskim. 
• kpt. Zbigniew Specylak ps. "Tur" - zmarł 27 kwietnia 1978 roku, jeden z 80 cichociemnych, którzy wzięli udział w powstaniu warszawskim. Przebył długą drogę z Ziemi Franciszka Józefa w Arktyce do Polski.  Żołnierz września 1939 roku, został ciężko ranny podczas obrony Lwowa. Po wyleczeniu ran włączył się do antysowieckiej konspiracji, za co został aresztowany przez NKWD i wywieziony do łagru. Po ogłoszeniu amnestii trafił do Armii Andersa. W okupowanej Polsce wylądował 31 lipca 1944 r. 
• Jan Dzierżykraj-Morawski, h. Nałęcz - zmarł 22 czerwca 1977 roku,  powstaniec wielkopolski, żołnierz wojny polsko-bolszewickiej. Wedle przekazów rodzinnych to on jako pierwszy miał wywiesić na poznańskim ratuszu biało-czerwony sztandar. Od 1938 roku do wybuchu wojny pełnił funkcję prezesa Wielkopolskiej Izby Rolniczej. W roku 1939 był członkiem polskiej delegacji na obrady Ligi Narodów w Genewie.
• Alfreda Poznańska - zmarła 7 października 2001 roku, rzeźbiarka, działaczka NSZZ Solidarność i Solidarności Walczącej. Była wykładowcą we wrocławskiej ASP. W 1982 r. opracowała cykl medali upamiętniających 600-lecie powstania Jasnej Góry. W 1983 Solidarność podarowała medal jej autorstwa Janowi Pawłowi II. W 1984 zaprojektowała medal na otwarcie Panoramy Racławickiej. 
• prof. Mirosława Chamcówna - zmarła 14 lutego 2000 roku, historyk oświaty, działaczka opozycji antykomunistycznej w PRL, założycielka Klubu Inteligencji Katolickiej we Wrocławiu. W czasie powstania warszawskiego była sanitariuszką, niosła pomoc walczącym i ludności cywilnej pracując w szpitalach. Aresztowana przez Niemców w 1944 roku. Była biografem Jana Śniadeckiego, o którym napisała kilka publikacji. 
• Marian Franciszek Suski - zmał 25 grudnia 1993 roku, polski profesor, inżynier, pracownik naukowy Wydziału Łączności (później Elektroniki) i Instytutu Telekomunikacji i Akustyki Politechniki Wrocławskiej. W młodości sportowiec, brązowy medalista w szermierce (szabla) podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1932 roku.
• Tadeusz Ignarowicz - zmarł w 9 października 1963 roku, piłkarz Pogoni Lwów, z którą wywalczył Mistrzostwo Polski w 1922 roku, z zawodu był lekarzem, urodził się w 1899 roku we Lwowie, tam ukończył medycynę. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, otrzymując Krzyż Walecznych, 
• prof. Edward Sucharda - zmarł 26 lipca 1947 roku, ostatni przedwojenny rektor Politechniki Lwowskiej lat 1937-1939. Obrońca Lwowa w 1920 roku, jako chemik kierował warsztatami saperskimi obrony miasta. W czasie wojny był członkiem Delegatury Rządu na Kraj na obszar lwowski, współdziałał z Armią Krajową  potajemnie produkując dla AK materiały wybuchowe. Przez 4 miesiące więziony przez NKWD. 
• Ludwig Hirszfeld - zmarł 7 marca 1954 roku, naukowiec, którego odkrycia uratowały życie milionom ludzi, wybitny uczony, światowej sławy biolog, lekarz, bakteriolog, immunolog. Największą sławę przyniosło mu stworzenie nauki o dziedziczeniu grup krwi. Odkrył kilka gatunków nowych bakterii, pokazywał, jak ważna jest jakość badań laboratoryjnych, sam był konstruktorem wielu urządzeń laboratoryjnych 
• Hanna Hirszfeldowa - zmarła 20 lutego 1964 roku, lekarka, żona Ludwika Hirszfelda. Po ukończeniu studiów medycznych była asystentem w klinikach w Heidelbergu i Zurychu, a po wybuchu I wojny światowej była w latach 1915–1920 lekarzem wojskowym w armii serbskiej. W dwudziestoleciu międzywojennym w warszawskiej Klinice Pediatrii tamtejszego Uniwersytetu pełniła funkcję ordynatora.
• Witold Romer - zmarł 19 kwietnia 1967 r. Orlę Lwowskie, pracownik RAF-u podczas II wojny światowej, artysta fotografik, który został zaliczony przez Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej do 100 najwybitniejszych fotografów na świecie. Bywa też określany najlepszym fotografem przedwojennego Lwowa. Podróżował po Europie podpatrując różne techniki fotograficzne, sam opracował kilka nowych. Sławę fotograficzną zyskał dzięki odkryciu izohelii – techniki fotograficznej polegającej na wykorzystaniu różnych stopni nasycenia obrazów.
• prof. Helena Krzemieniewska - zmarła 28 maja 1966 roku, naukowiec specjalizująca się mikrobiologii i botanice. Jej mąż Seweryn był rektorem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Była jedną z pierwszych kobiet studiujących na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie I wojny pracowała jako pielęgniarka w szpitalu wojskowym, a następnie uczestniczyła w masowym szczepieniu przeciw tyfusowi i ospie. Wraz z mężem byli pionierami i twórcami mikrobiologii gleby w Polsce. Odkryli i opisali wiele nowych gatunków śluzowców. 

Na cmentarzu przy ul. Bujwida leżą osoby, które wiążą się z ciekawostkami historyczymi:

Otfrid Foerster - lekarz, który stwierdził zgon Lenina. Przeprowadzał nowatorskie operacje, głównie na pacjentach cierpiących z powodu chronicznego bólu. Z biegiem lat wyspecjalizował się w zakresie walki z bólem. Stał na tyle sławny, że przyjeżdżali do niego ludzie z całej Europy, przyjechali też bolszewicy .

Maria Zbyszewska – aktorka, zagrała w hitowym filmie "Sami Swoi" żonę Kazimierza Pawlaka.