Metropolita wspomniał o podejmowanych czasem przez chrześcijan próbach „odzyskania” św. Mikołaja. W popularnej kulturze jego dobroć serca przestaje być wiązana z wiarą, z Chrystusem. Tymczasem tam ma swoje źródło. Zauważył, że wizerunek świętego jest fałszowany także w inny sposób – przez przekonanie, że przynosi on prezenty jedynie „grzecznym”, „dobrym”. Tymczasem, zgodnie z legendą, jeszcze zanim został biskupem, wręczył po baryłce złota trzem kobietom, które prowadziły grzeszne życie. Wykorzystały ów dar jako posag, który ułatwił im założenie rodziny. – Zrobił to nie dlatego, że one były dobre, idealne, bez wad. Wręcz przeciwnie – postąpił tak, wiedząc o ich grzechach – tłumaczył. – Nie czekał, aż się nawrócą, wejdą na dobrą drogę. Święty wiedział, że tylko wtedy, gdy pomoże tym dziewczynom – takim, jakie są – da im szansę na to, żeby się zmieniły.