Święto PWT we Wrocławiu. "Nie bójcie się siać!" przejdź do galerii

Uroczyste obchody święta PWT rozpoczęły się od Mszy Świętej, której przewodniczył abp Józef Kupny, metropolita wrocławski. Przy katedralnym ołtarzu stanęli biskupi: Andrzej Siemieniewski z Legnicy, Jacek Kiciński z Wrocławia, Tadeusz Lityński z Zielonej Góry oraz Ignacy Dec ze Świdnicy. Eucharystię sprawowali wykładowcy PWT z rektorem ks. prof. Sławomirem Stasiakiem.

- Nieustanna rozmowa Boga z ludźmi jest charakterystyczna dla historii biblijnej i historii Kościoła. Ma cechy przyjaźni. Dzisiaj dostajemy zaproszenie do trwania w słowie. Bóg przez nie chce nas dotknąć, włączyć w relację miłości, także we wspólnocie Papieskiego Wydziału Teologicznego - mówił w homilii bp Tadeusz Lityński.

Przypomniał historię Dawida, którą tworzą nie tylko piękne wydarzenia i jego zwycięstwa nad wrogami, ale także momenty grzechu. Mimo że nie wykorzystał w pełni Bożych darów, Bóg wzbudził z jego linii potomka, który zbawił ludzkość. Historia Dawida przepięknie wpisuje się w tajemnicę ojcostwa, które propagował św. Tomasz z Akwinu, nazywany przez niektórych teologów teologiem ojcostwa.

- To ważna lekcja dla nas. Bóg każdego powołuje jak Dawida do bycia królem i ojcem. Zostaliśmy namaszczeni w chwili chrztu świętego. Jesteśmy odpowiedzialni za osoby, za wspólnoty. Widzimy, jak świat przeżywa kryzys ojcostwa. Św. Tomasz podkreślał, jak bardzo potrzebujemy odkrywać tę prawdę o Bogu jako Ojcu. Bez niej trudno zrozumieć siebie. Bóg uzdalnia nas jako swoje dzieci łaskami do wszystkich wyzwań codzienności - nauczał biskup zielonogórsko-gorzowski.

Święty Tomasz w swoich pismach mówił wprost: Bóg jest Ojcem. Ukazywał, jak wielkie znaczenie ma dla człowieka tajemnica ojca, która buduje głęboką więź człowieka z Bogiem. Ojciec jest naszych Stwórcą. Od niego pochodzimy. Zachodzi więc pokrewieństwo między Bogiem a człowiekiem.

- W genezę człowieka jest wpisana wielka tajemnica Boga. A imię „Ojciec” wyraźnie objawił nam Jezus. Zatem marzeniem Boga dla wspólnoty PWT jest ukazywanie sobą prawdę o Bożym ojcostwie, jak cudownie jest być jego dzieckiem - oświadczył bp Lityński.

Podkreślił, że każdy z nas jest glebą, na którą pada ziarno słowa. Nikt nie jest wykluczony. Słowo jest dane każdemu.

- Zobaczmy tę hojność siania Boga. Większość z nas nie siałaby na drodze, między skałami czy cierniami. Siejemy, sadzimy tam, gdzie widzimy jakąkolwiek nadzieję na wzrost. Kalkulujemy, czy coś się opłaca. Tu widać różnicę między postawą Boga a naszym doświadczeniem. Bóg nie kalkuluje - podkreślał ordynariusz zielonogórsko-gorzowski.

Zatrzymał się nad tajemnicą wspólnoty akademickiej, jej wymiarem misyjnym, dziełem ewangelizacyjnym. Jak stwierdził, może jest w niej doświadczenia różnych porażek. Sianie, które nie przyniosło zamierzonych plonów.

- Pamiętajmy, że tym, który daje wzrost, jest sam Bóg. To bardzo ważna perspektywa w dziele zgłębiania i przekazywania wiary. Bóg wam dziś życzy: nie bójcie się siać, nie czekajcie na natychmiastowe owoce. On jest tym, od którego zależy tempo i wzrost - nauczał kaznodzieja.

Zaznaczył, że historia PWT to wieki owocowania, nie tylko w Kościele wrocławskim, ale w szerszej perspektywie. Również prowadzonej przez niego diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

- Dlatego staję w poczuciu wdzięczności za wielki wkład PWT w rozwój na ziemi lubuskiej. Od 1947 roku kształceniem kandydatów do kapłaństwa zajmowało się nasze seminarium duchowne. Nie kształcono jednak na poziomie wyższym świeckich, a duchowni nie mogli zdobywać wyższych stopni naukowych - opowiadał bp Lityński.

Staraniem bp. Józefa Michalika nawiązano współprace z PWT. Dzięki otwartości wrocławskiej uczelni w 1988 roku powołano instytut jako sesję zamiejscową PWT. Instytut Filozoficzno-Teologiczny im. Edyty Stein jest ciągle związany z PWT we Wrocławiu.

Wielu pracowników naukowych z terenu jego diecezji to absolwenci PWT.

- Aż trudno mi sobie wyobrazić, jaki byłby obraz mojego Kościoła bez PWT. Bez tej rzeszy wykształconych katechetów, siewców Bożego słowa. Dlatego dziękuję za tę ponad 35-letnią życzliwą współpracę z Kościołem wrocławskim. Proszę, abyście mieli otwartość, zrozumienie i cierpliwość dla poszukujących wiedzy z diecezji zielonogórsko-gorzowskiej - stwierdził kaznodzieja.

Życzył Papieskiemu Wydziałowi Teologicznemu, by dawał świadectwo wierności ślubowi z mądrością w swojej posłudze, a na życiu w akademickiej posłudze niech odciska się piętno ewangelicznej miłości.