Zwrócił uwagę na jedno ze zdań z Ewangelii św. Łukasza, rozważanej w Święto Ofiarowania Pańskiego – Dzień Życia Konsekrowanego: „aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”. – Zapraszam, by to słowo rozważyć bardzo osobiście – zachęcał. – Aby zobaczyć, co się kryje w naszym sercu.

Zdjęcia:

Foto Gość DODANE 02.02.2024

Światowy Dzień Życia Konsekrowanego w archidiecezji wrocławskiej

​W Święto Ofiarowania Pańskiego uroczystej Mszy św. pod przewodnictwem abp. Józefa Kupnego w archikatedrze wzięli udział przedstawiciele różnych form życia konsekrowanego.  

Przypomniał, że Symeon powiedział Maryi, że Jezus jest znakiem danym, by „na jaw wyszły zamysły serc wielu”. Wyjaśnił, że „zamysły serc”, które odsłania Jezus, to nie jakiekolwiek myśli, które są w nas. Chodzi o plany, projekty, o to, co chcę zrobić, co planuję, gdzie skieruję swoją siłę; chodzi o zamiary, które przekuwają się w słowa, czyny, które kształtują nasze życie.

Użyte w biblijnym tekście słowo „zamysły serc” oznacza w Ewangelii „złe zamiary”. Słowo to pada, gdy chodzi o knowania faryzeuszy (np. w scenie z uzdrowieniem paralityka), gdy chodzi o spory uczniów – spierających się o to, kto z nich jest największy albo niedowierzających w zmartwychwstanie Pana.

– Czy my się do tej kategorii zaliczamy? Każdy musi sobie na to pytanie odpowiedzieć. Pan przychodzi do swojej świątyni, by nas – jak złoto i srebro – przetopić, przecedzić, oczyścić – mówił. – Czy takie myśli nurtują w naszych sercach? Nie protestujmy zbyt szybko. Popatrzmy z pokorą na nasze życie, nasze rodziny, wspólnoty. Ile tam radości, a ile łez? Ile władzy, a ile służby? Ile głosu mają „wielcy”, a ile ci pozornie maluczcy? Ile charyzmatu, a ile miotania się w jakimś status quo? Jezus został posłany od Ojca jako znak, który odsłoni pychę naszych myśli. Spotkanie z Nim sprawia, że wszystko wychodzi na wierzch.

Bp Maciej przypomniał scenę, gdy Jezus naucza w synagodze w Kafarnaum. Naucza z mocą. Nagle, przez nikogo nie pytany, odzywa się człowiek, a właściwie nieczysty duch w tym człowieku: „Czego chcesz od nas Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś, aby nas zgubić?”

– Słowa Jezusa, Jego obecność sprawiły, że w owym człowieku poruszył się świat jego złych zamiarów, jakiejś niewoli, uwiązań – zauważył, wskazując, że człowiek ów w pierwszym odruchu bronił się przed „wtrącaniem” się Pana w ukryty świat jego mrocznych myśli.

A jakie myśli nurtują nasze serca? Jakie są nasze zamiary? Te pytania ważne są zwłaszcza dla przełożonych. Odwołał się do słów bp. Jacka Kicińskiego na Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Napisał w nim: „Osoby konsekrowane składają Bogu swoje życie w ofierze, aby się oddać Jemu niepodzielnym sercem, dzięki czemu stają się całkowitym darem dla każdego człowieka, dla Kościoła, dla świata.”

– Czy mam niepodzielone serce? Czy nie mam ukrytych pragnień, które jawnie realizuję? – pytał, przywołując również modlitwę św. Ignacego z „Ćwiczeń duchowych”, gdzie prosi, „by wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego majestatu”.

– Niepodzielne serce jest warunkiem, by stać się darem dla Boga, Kościoła, człowieka, świata – mówił. – Dzisiejsze święto jest świętem wdzięczności za osoby konsekrowane, za dar ich życia. Dla nas wszystkich jest to dzień badania naszego serca.

Zauważył, że czasem kryć się w nim może szukanie władzy, która nie jest służbą, kryć się może obawa przed zmianą, która jest konieczna. – Zmiany, która pozbawia nas wygód, ale daje Jezusową wolność, sprawia, że będziemy pełnili Jego wolę, a nie starali się jedynie przetrwać w coraz bardziej pustych klasztorach, żyjąc życiem, które czy jeszcze kogoś pociąga, czy nie? – zauważył. – Czy masz taką myśl: „Co ci do tego Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś zgubić moje wygodne życie? Ale przecież Jezus przyszedł dać życie – w obfitości...

Na zakończenie Mszy św. arcybiskup Józef Kupny dziękował wszystkim osobom życia konsekrowanego za ich posługę i świadectwo życia na różnych płaszczyznach we wrocławskiej archidiecezji. – Życzę, by towarzyszyła wam łaska, błogosławieństwo Jezusa – mówił – byście mogli rozwijać wasze charyzmaty, całe bogactwo wnętrza, którym was obdarzył, które wam zadał.

Przedstawiciele osób konsekrowanych zapewniali o modlitwie w intencji metropolity, który wkrótce obchodzić będzie 18. rocznicę sakry. Arcybiskup zachęcił do modlitewnej pamięci o abp. seniorze Marianie Gołębiewskim, który przebywa w szpitalu.