Geniusz kobiety w sztuce filmowej - które produkcje go pokazują?

O geniuszu Maryi mówił ks. dr Jarosław Kowalczyk. Przyznał, że o Matce Bożej nakręcono sporo filmów, ale kapłan zwrócił uwagę na obraz pt. „Mesjasz” z lat 70. ubiegłego wieku.

- Matkę Najświętszą gra 17-latka. Decyzją reżysera jej twarz na ekranie nie zmieniła się. Była równie młoda na początku, jak w scenie ukrzyżowania. Madonna ma w sobie czystość dziecka, dlatego twórcy nie zamierzali jej postarzać i rysować zmarszczek - opowiadał ks. Kowalczyk.

Mówił także o filmie "Ziemia Maryi". Tam Matka Najświętsza jest ukazana jako geniusz kobiecy. Maryja staje się wzorem kobiety spełnionej, która pomaga zrozumieć kobiecy geniusz.

O kobiecych postaciach mesjańskich w filmie opowiadał o. Michał Legan. Paulin opisał parę filmów, które warto pod tym kątem zobaczyć.

• „Męczeństwo Joanny d’Arc” (1928) - Reżyser skupia się na ostatnich 29 przesłuchaniach Joanny. Musi ona wybrać między wiarą w Boga, a własnym życiem. Film pokazuje ją jako niewinnego baranka, który swoje życie oddaje za życie ludzi, którym chciała służyć, Francuzów, którym chciała dać wolność.
• „La Strada” (1954) - Struktura filmu oparta na motywie podróży. Celem bohaterów nie jest zdobycie skarbu. Kres podróży oznacza śmierć. Gelsomina jest bardzo niewinna. Osoba, która jak Józef z Egiptu, jak Jezus, została sprzedana za kilka monet, stając się niewolnicą. I w swoim właścicielu brutalu wywołuje odruch miłości. Ona umiera. Jeśli nie odkupiła świata, to na pewno odkupiła serce brutala.
• „Szepty i krzyki” (1972) - Przy umierającej kobiecie spotykają się dwie siostry. Nie umieją przebić się przez skorupy swoich krzywd i tragedii. Służąca Anna potrafi kochać i służyć. Oddaje siebie w ofierze w środowisku śmierci, chłodu emocjonalnego. Anna ma prawo wziąć ze sobą pamiętnik swojej pani. Cierpliwe czuwa przy łożu umierającego człowieka. Jej kochanie jest uwalniające i uzdrawiające.
• „Bagdad Cafe” (1987) - Niemka Jasmin dociera do zapomnianego motelu. Właścicielką jest wyzwolona czarnoskóra kobieta. Mieszka tam kilka osób. Jasmin z miejsca zabiera się za wielkie sprzątanie. Zaprzyjaźnia się z ludźmi wokół siebie. Kobieta zamienia to pełne śmierci, pustynne miejsce w roziskrzony kabaret. To ofiara tej kobiety złożona z samej siebie na rzecz pustynnego motelu. Wydawałoby się, że nie warto. A film jest o tym, że taka ofiara przywraca życie tam, gdzie go w ogóle nie było.
• „Uczta Babette” (1987) - Kobieta, która całe swoje życie, cały swój majątek oddaje, by 12 osób mogło zjeść najwspanialszą ucztę nie z tego świata. Na koniec Babette umęczona do skraju możliwości siedzi głęboko szczęśliwa, że nakarmiła ludzi.
• „Zły Porucznik” (1992) - opowiada historię przeciętnego nowojorskiego policjanta w świecie pełnym przemocy, hazardu, narkotyków. Główny bohater zdążył się do niego przyzwyczaić. Pewnego dnia grupa mężczyzn gwałci młodą zakonnicę, ale ona nie ujawnia sprawców, żeby ich nie stygmatyzować, nie chce, żeby cierpieli. I to zmienia duszę złego porucznika.
• „Tańcząc w ciemnościach” (2000) - uboga kobieta przybywa do Ameryki, pracuje w fabryce i odkłada pieniądze dla swojego dziecka na operację oczu. Ostatecznie ona oddaje swoje życie, poświęca się, przekreślając swoje szanse na szczęście, żeby jej syn mógł żyć.

O. Michał Legan skupił się na filmie Krzysztofa Zanussiego z 1974 roku pt. „Rok spokojnego słońca”. Polka przesiedlona zza Buga zakochała się w zachodnim oficerze po wojnie. Jej matka przeziębiła się specjalnie i umarła, żeby ułatwić córce wyjazd za granicę.

-  To dramat o wielkiej miłości i ostro zarysowanym problemem etycznym. Co oznacza nie krzywdzić innych, skoro każdy gest wobec drugiego - nawet niewinny - może okazać się dramatyczny w skutkach? Pojawia się kolejne pytanie: kto i pod jakimi warunkami ma prawo do szczęścia i w jakich sytuacjach można je poświęcić? Główna bohaterka jest wystawiona na bezwzględność świata. Charakteryzuje ją niewinność, ale też wewnętrzna godność. Emilia ma przeczucie, że wyjście za mąż za Amerykanina i zamieszkanie w bezpiecznym kraju nie jest dla nas. Wojenna trauma, którą nosi, czyni z marzenia o wyjeździe z Polski jakąś mrzonkę. Nie ucieknie na Zachód i przekaże swoje miejsce sąsiadce. Oddaje swoje życie prostytutce, która po ludzku na tę szansę nie zasługuje. Za tę szansę Emilia zapłaci swoim życiem - opisywał o. Legan.