Odchodzę z Wrocławia jako spełniony kapłan. Nie żałuję ani jednej chwili

Maciej Rajfur: Po 8 latach pracy jako kapelan Akademii Wojsk Lądowych, ale także wikariusz w bazylice św. Elżbiety, wyjeżdża Ksiądz na misję wojskową na Sycylię. Szybko minął ten czas we Wrocławiu?

Ks. ppłk Maksymilian Jezierski: Tak, ponieważ byłem tu naprawdę szczęśliwy i spełniony. Pamiętam, z jaką radością przyjechałem do Wrocławia do pracy. Marzyłem bowiem wcześniej, żeby posługiwać jako duszpasterz akademicki. Moje marzenie okazało się zgodne z wolą Pana Boga. Dałem się Bogu poprowadzić i nie żałuję ani jednej chwili spędzonej na Dolnym Śląsku. Będę wspominał ten etap z ogromnym wzruszeniem i radością. Przeżyłem tutaj najpiękniejsze lata mojego kapłaństwa. Odchodzę z satysfakcją, że tyle udało się dzięki Bożej łasce i zapałowi ludzi zrobić. Do Wrocławia czuję ogromny sentyment i niejeden raz go odwiedzę po powrocie z Sycylii. Mówię tu o mieście, które jest piękne, ale i o wspaniałych ludziach, których tu poznałem.

Jakie nastawienie panuje przed misją na włoskiej wyspie? Właśnie wybuchł tam wulkan Etna. Może to jakiś znak?

To prawda, szykuje się gorące przywitanie.  Abstrahując od wulkanu, czuję się podekscytowany, bo uwielbiam wyzwania i nowe zadania do wykonania. Oczywiście żal opuszczać podchorążych AWL, ale z drugiej strony cieszę się, że czeka mnie nowy etap w życiu. Podejmę kolejną rękawicę z zaangażowaniem i zapałem. Roczny czas spędzony z żołnierzami w kontyngencie wojskowym na pewno sprawi, że rozwinę się na innych płaszczyznach niż dotychczas. Zatem patrzę w przyszłość z ogromną nadzieją.