W domu generalnym w Trzebnicy pięć sióstr boromeuszek obchodziło jubileusze - 60. 50. i 25. rocznicę złożenia profesji zakonnej.
Uroczystej Eucharystii z odnowieniem ślubów zakonnych przewodniczył bp Maciej Małyga, biskup pomocniczy wrocławski. Na uroczystość przybyli bliscy sióstr jubilatek, znajomi kapłani oraz zakonnice z Kongregacji Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza z różnych części Polski.
- Nasze serca są przepełnione radością i ogromną wdzięcznością za to, że przed laty siostry odpowiedziały na zaproszenie Jezusa do pójścia za Nim drogą rad ewangelicznych. Dziękujemy Bogu także za dar naszego zgromadzenia, za nasz charyzmat, dzięki któremu pragniemy nieść miłosierną miłość potrzebującym. Siostry wspaniale realizują swoje powołanie w posłudze miłości Boga i bliźniego. Prosimy dziś szczególnie, aby doświadczały na nowo jezusowego spojrzenia miłości, by każdego dnia oddawały życie dla Chrystusa oraz sióstr i braci. Winna latorośl nie przynosi bowiem owoców sama z siebie, jeśli nie trwa w winnym krzewie. Swym trwaniem siostry jubilatki umacniają nas - mówi s. Natanaela Dziubata SMCB, matka generalna Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza.
Jubileusze złożenia ślubów zakonnych obchodziły:
- Dziękujemy Bogu za dar życia naszych sióstr. To bardzo wyraźnie wiąże się z dzisiejszym pierwszym czytaniem, gdzie na końcu słyszymy, że Bóg nie ma żadnego upodobania w śmierci. Bóg jest miłośnikiem życia. Chcemy jeszcze raz odkryć Boga jako tego, który pragnie, aby nasze życie było pełne, nie zostało zmarnowane. Nawet to utrudzone - mówił w homilii bp Małyga.
Bóg bardzo wyraźnie przez proroka podkreśla wyraźny związek grzechu ze śmiercią. To jedna z podstawowych prawd, gdy zaczynamy czytać Pismo Święte. Najpierw pojawia się grzech, a ostatecznym owocem grzechu jest śmierć.
- Ale Bóg tego nie chce. Ani grzechu, ani śmierci. Do życia z kolei prowadzi każdy najmniejszy nawet dobry wybór, dobra myśl, dobre słowo. Nawet najmniejsze dobro budzi życie. Życiorysy sióstr jubilatek pokazują, jak Bóg dokonuje przez człowieka różne dobro – stwierdził kaznodzieja.
Nawiązał do wczorajszej liturgii, w której mowa o bezżennych dla Królestwa, czyli dla Chrystusa, dla Jego ciała, którym jest Kościół. Bezżenność ma być wolnością od własnego egoizmu i dyspozycyjnością.
- Jezus mówi dziś w Ewangelii o Królestwie Niebieskim, które należy do takich, jak dzieci. Nie chodzi o to, ile mamy lat, ale o narodzenie z wody i z Ducha. To tajemnica sakramentów, która włącza nas w śmierć i zmartwychwstanie Pana Jezusa. Tam, gdzie jest Boży duch, tam jest pełnia życia. My czasem go tracimy, czasem zyskujemy, ale źródło życia jest ciągle dla nas otwarte. Duch, który czyni nas dziećmi - córkami i synami, którzy do Boga wołają „Abba”. Tajemnica bycia dzieckiem Bożym nie jest czymś prostackim czy dziecinnym - wyjaśniał biskup pomocniczy wrocławski.
Na końcu podziękował jubilatkom za ich życie, działalność oraz okazję do spotkania, jaką stworzył jubileusz.
Przedstawiamy krótkie życiorysy sióstr jubilatek
S. Agnes urodziła się 15 października 1974 r. w Poznaniu jako córka Henryka i Urszuli z domu Krzyżaniak. Na chrzcie św. otrzymała imię Małogrzata. Ma siostrę bliźniaczkę - Katarzynę. Po ukończeniu szkoły podstawowej podjęła naukę w Liceum Medycznym w Poznaniu. Gdy otrzymała dyplom z tytułem pielęgniarki, w tym samym roku rozpoczęła naukę w Studium Medycznym na kierunku instruktor higieny. Do zgromadzenia wstąpiła 7 września 1996 r. Pierwszą profesję zakonną złożyła 22 lipca 1999 r., a wieczystą 28 czerwca 2005 r. Ukończyła Kurs Teologii Życia Konsekrowanego. Posługiwała w Trzebnicy, Zabrzu i Bytomiu (do dziś).
S. Angelika urodziła się 26 marca 1953 r. w Cybince (woj. zielonogórsko-gorzowskie) jako córka Walentego i Wandy z domu Siedziako. Na chrzcie św. otrzymała imię Aleksandryna. Była najmłodszą z trojga rodzeństwa. Do zgromadzenia wstąpiła 9 września 1971 r. Pierwszą profesję zakonną złożyła 25 sierpnia 1974 r., a wieczystą 26 sierpnia 1979 r. Posługiwała w Trzebnicy, Strzelinie, Mikulczycach, Brzegu Dolnym, Międzyzdrojach i we Wrocławiu (do dziś).
S. Elżbieta urodziła się 26 marca 1948 r. w Świerczu (woj. opolskie) jako córka Rochusa i Valerii z domu Chwałek. Na chrzcie św. otrzymała imię Magdalena. Do zgromadzenia wstąpiła 10 stycznia 1972 r. Pierwszą profesję zakonną złożyła 25 sierpnia 1974 r., a wieczystą 26 sierpnia 1979 r. Ukończyła 2-letnie zaoczne Studium Ekonomiczne w Chorzowie, 2-letni kurs Katechetyczny w Opolu. Posługiwała w Trzebnicy, Bytomiu, Zbrosławicach, Zabrzu, Strzelinie i Trzebnicy. Posługiwała jako magazynier, księgowa, katechetka, wychowawczyni (do dziś).
S. Aniela urodziła się 26 grudnia 1943 r. w Lamkach (woj. wielkopolskie) jako córka Wacława i Pelagii z domu Duczmal. Na chrzcie św. otrzymała imię Kazimiera. Ojciec pracował na kolei. Po ukończeniu szkoły siostra pomagała rodzicom w gospodarstwie. Do zgromadzenia wstąpiła 8 września 1961 r. Pierwszą profesję zakonną złożyła 15 sierpnia 1964 r., a wieczystą 28 sierpnia 1969 r. Ukończyła kurs garmażeryjny, gastronomiczny i kucharski. Posługiwała jako kucharka w Nysie w Seminarium Duchownym, Zabrzu w Zakładzie Wychowawczym, Trzebnicy w Domu Generalnym, Gliwicach, Świebodzinie, Legnicy w Domu Biskupim, Polanicy w domu wypoczynkowym i Szklarskiej Porębie, również w domu wypoczynkowym (do dziś).
S. Wojciecha urodziła się 11 maja 1942 r. w Młynie (woj. świętokrzyskie) jako córka Teofila i Marii z domu Stachurska. Na chrzcie św. otrzymała imię Janina. Ukończyła kurs kroju i szycia. Pomagała również rodzicom w pracy na roli. Do zgromadzenia wstąpiła 6 stycznia 1962 r. Pierwszą profesję zakonną złożyła 15 sierpnia 1964 r., a wieczystą 15 sierpnia 1967 r. Siostra ukończyła kurs przygotowujący do egzaminu czeladniczego w zawodzie kucharskim i kurs zaoczny diabetycznego żywienia. Zdobyła tytuł mistrza w zawodzie kucharz. Posługiwała jako kucharka w Trzebnicy w Szpitalu i Domu Macierzystym, Wiedniu w Nuncjaturze, Opolu w Seminarium Duchownym, Trzebnicy i Małuszynie (do dziś).