W wigilię Święta Ofiarowania Pańskiego – Światowego Dnia Życia Konsekrowanego – metropolita wrocławski przewodniczył w katedrze wrocławskiej Mszy św., podczas której przedstawiciele życia konsekrowanego odnowili śluby rad ewangelicznych. Odbył się również obrzęd błogosławieństwa wdów – Wiesławy Kordos z parafii pw. Podwyższenia Krzyża św. w Brzegu i Elżbiety Gauden z trzebnickiej parafii pw. św. Bartłomieja Apostoła i św. Jadwigi.

Zdjęcia:

Foto Gość DODANE 01.02.2025 AKTUALIZACJA 02.02.2025

Wrocław. Światowy Dzień Życia Konsekrowanego

​Podczas Mszy św. pod przewodnictwem abp. Józefa Kupnego osoby życia konsekrowanego odnowiły ślubowanie rad ewangelicznych. Odbył się obrzęd błogosławieństwa dwóch wdów: Wiesławy Kordos i Elżbiety Gauden.  

O pielgrzymowaniu, spotkaniu i nadziei – kluczowych w Roku Jubileuszowym – mówił w homilii bp Jacek Kiciński. – W treść pielgrzymowania wpisana jest tęsknota ludzkiego serca za miłością odwieczną… Kto kocha – pielgrzymuje, pielgrzymuje – kto tęskni, kto tęskni – znajduje – stwierdził. Podkreślił, że prawdziwa nadzieja rodzi się ze spotkania z Bogiem.

Zwrócił uwagę na ukazane w Święto Ofiarowania Pańskiego pielgrzymowanie do świątyni jerozolimskiej, miejsca Bożej obecności.

– Być pielgrzymem nadziei, to zadanie każdego ochrzczonego, a zwłaszcza osoby konsekrowanej – mówił. Przypomniał, że Rok Jubileuszowy w Biblii wiązał się m.in. z powrotem do swojej własności.

– Dla osób konsekrowanych oznacza to zachętę do powrotu do źródła powołania, do tej „pierwszej miłości”, dla której byliśmy w stanie zostawić wszystko i pójść za nią – wyjaśniał bp Jacek, zauważając, że z biegiem lat niestety przyzwyczajamy się do pewnych schematów, stajemy się mniej wrażliwi, ulegamy pokusie acedii, ospałości. – Powrócić „do swojej własności” to odkryć na nowo piękno charyzmatu swojego zgromadzenia, na nowo zachwycić się tym szczególnym darem Ducha Świętego dla nas osobiście, dla Kościoła świętego – zachęcał.

Wspominał o potrzebie dzielenia się wiarą, powrotu do codziennej adoracji Najświętszego Sakramentu. – Trzeba nam wszystkim zerwać z szerzącą się „psychologią grobu” w wielu wspólnotach zakonnych. Potrzeba dziś nam sióstr i braci, którzy przykładem swego życia pociągną wszystkich do pierwszej nadziei. Potrzeba wiernych Bogu i Kościołowi, szalonych Bożą miłością sióstr i braci, którzy pomogą na nowo odnaleźć radość życia i entuzjazm wiary – stwierdził.

– Z dzisiejszym człowiekiem, takim, jaki jest, trzeba się spotykać. Dlatego nie unikajmy spotkań z innymi ludźmi, zwłaszcza z tymi, którzy mogą myśleć inaczej. To nasi bracia i nasze siostry – mówił. – Trzeba im powiedzieć: „Dobrze, że jesteś, dasz radę. Ja ci pomogę, tak jak mi pomógł Jezus Chrystus”… Takie spotkanie zmienia się w nadzieję, która podpowiada: „Nie jesteś sam, sama. Jesteś potrzebny”.

– Bądźmy pielgrzymami, spotykajmy innych i nieśmy nadzieję – apelował.

Metropolita wrocławski dziękował osobom konsekrowanym za ich obecność i posługę w Kościele wrocławskim. Po zakończeniu Eucharystii biskupi Jacek i Maciej wręczali siostrom i braciom drobne upominki: aniołki z ozdobnymi karteczkami i napisem: „Dziękujemy”.

Po liturgii był również czas na spotkanie w seminarium przy słodkim poczęstunku.

*

W ramach obrzędu błogosławieństwa wdów przyjmujące go panie wyraziły wobec abp. Józefa chęć postępowania drogą doskonałego naśladowania Chrystusa, żyjąc według rad ewangelicznych; chęć trwania na modlitwie, czynienia pokuty, pełnienia czynów miłosierdzia, ofiarowywania trudów i cierpień za zbawienie swoje i innych, zachowywania posłuszeństwo wobec swojego biskupa.

Abp Kupny odmówił modlitwę błogosławieństwa nad wdowami.

„ Boże (…) już przez sakrament małżeństwa uświęciłeś w nich ludzką miłość, aby złączone ze swoimi mężami w jedno ciało i duszę spełniały w świecie swoje posłannictwo i przez zaślubiny były obrazem związku Jezusa z Kościołem, a teraz, kiedy odwołałeś ich mężów z tego świata, powołujesz ich na drogę doskonalszego naśladowania Zbawiciela przez włączenie do wspólnoty wdów.

Ojcze nieskończenie dobry, ześlij swoje błogosławieństwo na te wdowy, oświeć je i umocnij darami Ducha Świętego (…). Udziel im łaski pokory, posłuszeństwa i wielkoduszności, zachowaj w nich szacunek dla wstydliwości i umacniaj umiłowanie czystości. Niech w pogodzie ducha przyjmują doświadczenie samotności, a dolegliwości i cierpienia podeszłego wieku jednoczą z bolesną męką Odkupiciela. Niech oddane modlitwie, pokucie i dziełom miłosierdzia wpatrują się w niebo, które jest ojczyzną pielgrzymów tej ziemi (…)” 

Przekazał im znaki wdowieństwa poświęconego Bogu: krzyże oraz księgi liturgii godzin.

„Droga siostro, przyjmij ten krzyż i wpatruj się zawsze w Chrystusa Pana. On uleczy twoje rany i doda orle skrzydła twojemu życiu (…) Przyjmij księgę modlitwy Kościoła. Niech chwała Pana nieustannie rozbrzmiewa w twoim sercu, a z twoich ust niech płynie błaganie o zbawienie całego świata” – mówił.

Wdowy, wraz z dziewicami konsekrowanymi oraz pustelnikami, należą do indywidualnych form życia konsekrowanego. Więcej informacji o tej drodze życia można znaleźć TUTAJ. W archidiecezji wrocławskiej obecnie jest 9 pań, które otrzymały błogosławieństwo wdów.