Zwrócił uwagę na apostołów trwających na modlitwie w Wieczerniku z Maryją. Przyszłość – gdy poniosą Ewangelię na cały świat, stawią czoła prześladowaniom i ostatecznie odniosą zwycięstwo – jest jeszcze przed nimi zakryta. Wspólne trwanie na modlitwie pozwala im jednak mieć siłę, by trwać w nadziei, nie doświadczać takich wątpliwości, które by ich złamały.

Zdjęcia:

Foto Gość DODANE 16.08.2025 AKTUALIZACJA 30.08.2025

8. Pielgrzymka Wspólnot Żywego Różańca i Czcicieli Matki Bożej do Henrykowa

​Msza św. i konferencja, adoracja Najświętszego Sakramentu i uwielbienie z zespołem N.O.E., biesiada w pięknym otoczeniu dawnego cysterskiego klasztoru, czas spotkań i radości - czciciele Maryi, z różańcami w dłoniach, goszczą po raz kolejny w Henrykowie.  

Podkreślił, że Maryja – zgodnie ze słowami Elżbiety – jest błogosławioną, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej przez Pana. – Nasza modlitwa jest podtrzymywana, gdy modlimy się razem… Tym, co podtrzymuje nadzieję, jest modlitwa wychwalająca dzieła Boże, które już się dokonały – mówił. – Modlitwa, która jest wspominaniem cudów Boga, wdzięcznością, pozwala inaczej spojrzeć na naszą przyszłość – podkreślił.

Z uczestnikami spotkania dzielił się wspomnieniami z niedawnej pieszej pielgrzymki z Wrocławia na Jasną Górę, a potem dalej – do Krakowa-Łagiewnik. Pielgrzymi rozważali m.in. historię uczniów idących do Emaus – historię, która wiele nas może nauczyć, jeśli chodzi o nadzieję.

Uczy między innymi oczywistej prawdy: Zwykle życie biegnie inaczej niż to sobie wyobrażamy. Jak mówił papież Benedykt XVI, są w naszym życiu „małe nadzieje” i jest jedna wielka nadzieja. Te pierwsze – np. nadzieja na zdrowie – mogą się spełnić, ale nie muszą. – Ale jest i wielka nadzieja, która spełni się na końcu – nadzieja na to, że kresem ludzkiego życia jest Boże Królestwo – mówił.

Wspomniał, że pielgrzymi wrocławscy nieśli, jak zwykle, tablicę z informacjami dotyczącymi pielgrzymki. Na drugiej stronie, która zazwyczaj jest pusta, zaczęli pisać to, co św. Paweł mówił o nadziei. Przez kolejne dni mieli przed oczyma jego słowa. – Zaczęliśmy się uczyć, że trzeba mieć cierpliwość. W nadziei już jesteśmy zbawieni, ale jeszcze tego nie oglądamy – podkreślał.

Zwrócił uwagę na słowa prefacji, głoszące, że Maryja stała się dla pielgrzymującego Kościoła znakiem nadziei. – Ilekroć modlimy się razem z Nią, bierzemy do ręki Różaniec i przechodzimy z Nią drogę Pana Jezusa, niech rośnie w nas nadzieja, że to, co obiecał Bóg, spełni się; że jeśli trwamy na modlitwie, nasze serce umacnia się na czas różnych trudów – mówił bp Maciej.

*

Uczestnicy spotkania w Henrykowie mogli przed południem wysłuchać prelekcji ks. Aleksandra Radeckiego na temat modlitwy różańcowej. Zachęcał do krzewienia jej w rodzinach, w parafiach – także poprzez rozwój Róż Żywego Różańca.

– Zauważmy: wszystkie polskie dzieci komunijne trzymały w swych rękach różańce, nawet do pamiątkowego zdjęcia. Jak długo? Kto im towarzyszy w tym, by tej modlitwy nie zarzuciły? Od kogo mogą się uczyć? Wiele do zrobienia mamy wszyscy w tym, by różańce oplatały także ręce mężczyzn – nie tylko wtedy, gdy kładziemy ich do trumny – podkreślił.

Zaprosił zebranych do refleksji wokół jednego z wezwań Litanii Loretańskiej: „Maryjo, przyczyno naszej radości – módl się za nami!”.

Pielgrzymi rozważali radosne tajemnice Różańca, a popołudniu – po Eucharystii i posiłku – zgromadzili się na adoracji Najświętszego Sakramentu. Wspólnemu wielbieniu Boga towarzyszył zespół N.O.E.

Ks. Mariusz Wyrostkiewicz zachęcał do modlitwy w intencji powołanych do kapłaństwa, do zakonów, a także do dołączenia do Towarzystwa Przyjaciół Seminarium Wrocławskiego.

– Od wielu już lat jesteśmy razem z mężem w Róży św. ojca Pio. Dzieci dołączają się do naszej modlitwy. Często modlimy się wspólnie Różańcem wieczorami. Zabieramy też dzieci na wspólne nabożeństwa różańcowe do kościoła, żeby nabrały przekonania, że to jest ważne, że jest to pewien obowiązek. W tym tygodniu w naszej parafii mieliśmy możliwość prowadzenia modlitwy różańcowej przed każdą Mszą św. – mówi pani Hanna, od 15 lat zelatorka wspomnianej róży, działającej w parafii pw. NMP Pocieszenia w Oławie, gdzie znajduje się maryjne sanktuarium.