Sympozjum – już szóste z kolei – organizowane jest pod patronatem metropolity wrocławskiego ks. abp. Józefa Kupnego, pod hasłem: „Sługa Boży ks. Aleksander Zienkiewicz. Przewodnik w drodze do wiary i świętości”.

Program:

Sobota 6 grudnia

9.00 – Msza św. w archikatedrze wrocławskiej;

10.30 – sesja I – Aula Papieskiego Wydziału Teologicznego:

Wprowadzenie – ks. prof. dr hab. Sławomir Stasiak, rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu;

Powszechne powołanie do świętości – ks. bp dr Sławomir Oder, biskup gliwicki, postulator w procesie beatyfikacyjnym sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza na etapie watykańskim;

Przewodnik na drodze wiary i świętości na Kresach II RP – ks. prał. dr Jan Adamarczuk;

Przewodnik młodzieży duchownej, studentów i inteligencji na drodze wiary i świętości – ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec;

„Wujek” w drodze na ołtarze: od wprowadzenia sprawy beatyfikacyjnej do przekazania Pozycji o cnotach Sługi Bożego – o. prof. dr hab. Szczepan T. Praśkiewicz OCD, relator Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych w procesie beatyfikacyjnym sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza na etapie watykańskim.

13.00 – Przerwa obiadowa

14.30 – Sesja II Aula Papieskiego Wydziału Teologicznego: Świadectwa.

Niedziela 7 grudnia

10.00 – Msza św. w kościele pw. Świętych Piotra i Pawła przy ul. Katedralnej 4, której przewodniczyć będzie oraz wygłosi homilię ks. Zenon Stoń, były duszpasterz akademicki, współpracownik sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza.

Aleksander Zienkiewicz urodził się 12 sierpnia 1910 r. we wsi Lembówka na Wileńszczyźnie. W 1931 r. rozpoczął formację w Wyższym Seminarium Duchownym im. św. Tomasza z Akwinu w Pińsku, 3 kwietnia 1938 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ordynariusza diecezji pińskiej bp. Kazimierza Bukraby.

W 1939 r. został rektorem kościoła farnego w Nowogródku oraz kapelanem sióstr nazaretanek i prefektem gimnazjum w Nowogródku. W 1942 r. został mianowany dziekanem nowogródzkim i wikariuszem generalnym w północnej części diecezji pińskiej. 1 sierpnia 1943 r. śmierć męczeńską z rąk hitlerowców poniosło 11 sióstr nazaretanek (które ofiarowały swoje życie między innymi w intencji ocalenia księdza Aleksandra).

W 1946 r. w ramach przymusowej repatriacji trafił do Gorzowa Wielkopolskiego, następnie został prefektem Publicznej Szkoły Powszechnej oraz Gimnazjum i LO w Sycowie, 1 sierpnia 1947 – kapelanem sióstr nazaretanek i prefektem I LO oraz Liceum Pedagogicznego we Wrocławiu.

9 kwietnia 1951 r. został prefektem Arcybiskupiego (Wyższego) Seminarium Duchownego we Wrocławiu, w 1952 r. jego wicerektorem oraz referentem nauki chrześcijańskiej do spraw młodzieży. 18 listopada 1953 r. zaczął pełnić urząd rektora seminarium (z którego zrezygnował 1 lipca 1958 r.). Pracował potem m.in. jako rektor Katolickiego Instytutu Naukowego, przekształconego w Dwuletnie Pomaturalne Studium Katechetyczne, nauczyciel religii w III Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu, został przewodniczącym Wydziału Duszpasterskiego Kurii Arcybiskupiej.

14 marca 1963 r. zaczął pełnić posługę archidiecezjalnego duszpasterza młodzieży akademickiej – stając się niezapomnianym wychowawcą kolejnych pokoleń studentów.

21 listopada 1995 r. umarł w opinii świętości w szpitalu przy ul. Rydygiera we Wrocławiu.