Stacja VI — Weronika ociera twarz Jezusowi

Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic.

Współczucie jest wyrazem miłości serca kochającego. Dostrzec w tłumie twarz cierpiącego. Trzeba przedrzeć się przez ludzkie myślenie, które podpowiada: "Zostań tam gdzie jesteś, bo tu jest bezpiecznie. Tu masz święty spokój". Czy ten święty spokój daje Ci poczucie bezpieczeństwa? Przecież obok jest ktoś, komu wyrządzana jest krzywda. Wiara bez uczynków jest martwa.

Zakrwawione oblicze Jezusa jest w zasięgu naszej ręki. Bóg chce, abyś wyszedł krok do przodu – pokazał swoje oblicze, a Jezus ukaże ci swoją Twarz. Ta twarz pozostanie na zawsze w twoim sercu. Ona da ci poczucie bezpieczeństwa i zapewni pokój, którego świat dać nie może.

Panie Jezu, daj mi łaskę współczucia i odkrywania Twojej twarzy w drugim człowieku.