Akademicka Droga Krzyżowa - rozważania przejdź do galerii

Stacja VIII — Pan Jezus napomina płaczące niewiasty

A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi.

Wrażliwość kobiet na ból Jezusa wyraża się we łzach. Płaczą, widząc Jego cierpienie. On jednak nie zatrzymuje ich na sobie, ale zwraca uwagę na ich serce. To, co dzieje się na zewnątrz - to emocje. One miną. Pozostanie decyzja. Wola trwania przy drugim człowieka. Przy miłości…

Płaczcie nad sobą… nad waszymi grzechami i grzechami waszych dzieci. Jezus pokazuje nam, że nie wystarczy użalać się nad Jego cierpieniem, trzeba zatroszczyć się o Jego oblicze we własnym sercu i w sercu tych, którzy są obok, których stawia na drodze mojego życia.

Jakże często to Jezusowe oblicze - umęczone - jest moim grzechem, zniszczone moim egoizmem. Można użalać się nad innymi, można nawet nieść im pomoc i czynić się bohaterem. Ile to ja nie zrobiłem… Dziś jednak Jezus pyta jakie jest twoje serce. Jaki nosisz w sobie obraz Boga?

Panie Jezu, daj mi łaskę bycia dzieckiem Boga, nie pozwól mi zagubić wrażliwości na ludzkie cierpienie.