Wystawa, którą trzeba zobaczyć przejdź do galerii

Punktem kulminacyjnym jest fragment wystawy dotyczący okoliczności powstania orędzia, jego przekazania stronie niemieckiej oraz odpowiedzi, którą na początku grudnia przesłał Episkopat Niemiec. - Długofalowo to prawdopodobnie najważniejszy dokument w powojennej historii relacji polsko-niemieckich. Krótkofalowo ta inicjatywa zakończyła się jednak klęską - zaznacza twórca wystawy. Odpowiedź niemiecka była powściągliwa, a na biskupów spadła fala krytyki. Władze PRL próbowały wykorzystać dokument propagandowo do ataku na Kościół. W Niemczech list wywołał burzliwą dyskusję, a odpowiedź niemieckich hierarchów - niezadowolenie niektórych środowisk. O co chodziło? O uznanie granicy na Odrze i Nysie. Polacy liczyli na wsparcie biskupów z Zachodu w przekonaniu niemieckiego rządu do ostatecznego uregulowania sprawy. - Biskupi niemieccy uchylili się jednak od takiego wsparcia i to wywołało debatę. Zbiegło się to ze zmianą władzy, która dążyła do zrewidowania dotychczasowej, konfrontacyjnej polityki ze Wschodem - mówił.

Kolejny dział dotyczy lat 1972-1978. - Opowiadamy tutaj o kolejnych kluczowych inicjatywach dotyczących pojednania. Nie ma już sporu o granice. Jest to czas, gdy przybiera na sile niemieckie wsparcie dla Kościoła w Polsce - opowiada. Relacje się zacieśniają i - zdaniem dr. Żurka - mają one niebagatelne znaczenie podczas konklawe, podczas którego na papieża zostaje wybrany kard. Karol Wojtyła.

Następny omówiony i pokazany na wystawie okres to lata 80. XX w. i czas "Solidarności". - Po wprowadzeniu stanu wojennego następuje olbrzymia fala spontanicznej solidarności niemieckiej, którą Kościół w Niemczech próbował ukierunkować - tłumaczy. Wsparcie z Zachodu odbywało się w trzech wymiarach - charytatywnym, politycznym i lokalnym. Z tego ostatniego korzystał m.in. Wrocław w ramach dortmundzko-wrocławskiej Fundacji im. św. Jadwigi. - To wszystko kończy się w 1989 r. Mszą św. w Krzyżowej, symbolicznym aktem pojednania między kanclerzem Helmutem Kohlem i premierem Tadeuszem Mazowieckim.

Końcowym elementem wystawy jest współczesność, począwszy od roku 1990, i zacieśnianie coraz bardziej przyjaznych relacji. Ostatnie zdjęcie zostało wykonane podczas wizyty prezydenta RP Andrzeja Dudy w Berlinie na spotkaniu z prezydentem Niemiec Joachimem Gaukiem. - Co umknęło w dużej mierze mediom, prezydent Niemiec w swoim przemówieniu duży fragment poświęcił orędziu. Powiedział m.in., że chociaż był protestantem, bardzo go ono poruszyło - dodaje R. Żurek.

Wystawa ma jeszcze jeden akcent. Pokazanych jest kilka przykładów, które wskazują, że budowa przyjacielskich relacji polsko-niemieckich wciąż trwa.

"Pojednanie/Versöhnung in progress... Kościół katolicki i relacje polsko-niemieckie po 1945 r." można oglądać w sali Wielkiej wrocławskiego ratusza, natomiast w Berlinie - na Kronprinzenpalais do 17 stycznia. Wstęp jest wolny. Potem ekspozycja wyruszy w swojej mobilnej wersji w podróż po różnych miastach Polski i Niemiec.