Zakład Karny w Wołowie. Pielgrzymka nadziei trwa też za kratami przejdź do galerii

Przypomniał, że Rok Jubileuszowy to czas powrotu "do swojej własności", do tego, do czego każdy z nas jest powołany: do szczęścia, miłości, radości z bycia dzieckiem Bożym. - Jestem dumny z tego, że w Roku Jubileuszowym podjęliście decyzję o przyjęciu sakramentu bierzmowania. Wierzę, że wasze życie może się całkowicie zmienić. Może już się zmieniło, pozostaje jednak odpowiedzialność za popełnione czyny, pozostają ich konsekwencje - mówił.

Zdjęcia:

Wyjaśniał, że kaplica więzienna w Wołowie, decyzją abp. Józefa Kupnego, została ogłoszona kaplicą jubileuszową, Znakiem Nadziei. Można tu uzyskać jubileuszowy odpust; otrzymać przebaczenie, odzyskać wewnętrzną wolność. - Można być poza zakładem karnym i pozostawać zniewolonym, a można być w zakładzie karnym i mieć wewnętrzną wolność - tłumaczył. Podkreślił, że to Jezus przynosi taką wolność, choć czasem trzeba czasu, by przełamać dawne nawyki, stare schematy zachowań. Ważne jest, by umieć "dotknąć Jezusa", a to najpełniej dokonuje się w Komunii św. Ta zmiana jest możliwa. - Kto z was, czekając na wyrok na ławie oskarżonych, przypuszczał, że w zakładzie karnym przyjmie sakrament bierzmowania? A jednak to się stało - powiedział.

Wyjaśniał, że bierzmowanie ma prowadzić też do dzielenia się wiarą z innymi - do tego, by również w zakładzie karnym być świadkami nadziei, "pielgrzymami nadziei". - Bóg was potrzebuje, świat was potrzebuje. Bóg mówi: "Jesteś kimś dla mnie ważnym, kocham cię, potrzebuję. Jestem z ciebie dumny" - zapewnił bp Jacek.

Kapelan ks. Stanisław Małysa dziękował wszystkim zaangażowanym w towarzyszenie osadzonym, a także dyrekcji zakładu i krewnym bierzmowanych, którzy wzięli udział w uroczystości. - Wasza obecność jest bardzo ważna. Kiedy was zabraknie, oni tracą ostatnią nadzieję - zwrócił się do członków rodzin.

Wszyscy uczestnicy Eucharystii byli pod wrażeniem gromkiego śpiewu bierzmowanych i ich kolegów. - To był naprawdę "śpiew serca" - zauważył bp Jacek.

- Dowiedziałem się, że można tu przyjąć sakrament bierzmowania i podjąłem decyzję, że też chcę. Wcześniej, na wolności, zupełnie o tym nie myślałem. W ramach przygotowań słuchaliśmy słowa Bożego, przypominaliśmy sobie teksty najważniejszych modlitw, a także np. Dekalog - opowiada pan Maciej, który do bierzmowania wybrał sobie imię Piotr.

W wołowskiej kaplicy znaleźli się liczni przyjaciele osadzonych, m.in. z Koinonii Jan Chrzciciel oraz ze wspólnoty Hallelu Jah, która organizuje w ZK w Wołowie kursy Alpha, wprowadzające uczestników w świat wiary, ku osobistemu spotkaniu z Jezusem Chrystusem. - W zeszłym roku mieliśmy dwa kursy - jeden w sesji jesiennej, jeden - w wiosennej. W drugiej sesji brali udział także ci, którzy ukończyli wiosenną. Byli naszymi pomocnikami. Zamierzamy to kontynuować. W ciągu roku bywamy też tutaj np. na rekolekcjach wielkopostnych. Program kursu Alpha jest tu taki sam, jak gdzie indziej, ale są specjalne podręczniki dla prowadzących kurs w zakładzie karnym - opowiadają Agata i Mariusz z Hallelu Jah.

- Alpha to wspaniałe narzędzie do budowania relacji w takim miejscu. Wbrew pozorom, w więzieniu ludzie chętnie się otwierają, choć na pewno podczas pierwszych spotkań uważnie się wszystkiemu przyglądają, obserwują. Wydaje się, że naszą postawą zyskaliśmy zaufanie - mówią. - Czasem zapraszamy do ZK osoby, które miały kontakt ze światem przestępczym, z podobnymi problemami, co "nasi" osadzeni, a spotkały w życiu Chrystusa, dają świadectwo nawrócenia - dodają.

W wołowskim ZK często bywają również członkowie wspólnoty Koinonia Jan Chrzciciel. - Przychodzimy tu już od 25 lat! Bywamy w niedzielę, co dwa tygodnie. Spotykamy się wtedy na tzw. Domu Modlitwy - opowiada Andrzej. - Dwóch mężczyzn tu osadzonych - Janusz i Cezary - jest członkami naszej wspólnoty - dodaje Krystyna.

Modlitwy, spotkania odbywają się w kaplicy, która jest ozdobiona dziełami mieszkańców tego miejsca. Główny akcent w jej wystroju to wielki wizerunek św. Maksymiliana M. Kolbego - świętego, który doświadczył uwięzienia.