Pamiętniki, Eucharystia i odkryty ołtarz

Pamiętnik z pielgrzymki

Poszukując źródeł tradycji i wielu rytuałów związanych z przeżywaniem świąt paschalnych, nie sposób nie sięgnąć po tajemniczo brzmiące dzieło „Itinerarium Egeriae”. Jest to rodzaj pamiętnika z podróży do Ziemi Świętej i ościennych krain Bliskiego Wschodu, o których jest mowa na kartach Biblii. Dokument ten został spisany w 2. połowie IV w. po Chrystusie, ok. 383/384 roku przez Egerię, pątniczkę pochodzącą z Europy, prawdopodobnie z Galii lub Hiszpanii. Niewątpliwie należała do osób bardzo majętnych i wpływowych. Przez wiele wieków dokument był nieznany badaczom. Został odkryty w 1884 roku w bibliotece w Arezzo. Od tego czasu bardzo wiele dawnych, ale również i współczesnych obrzędów liturgicznych znalazło swoje źródło i wyjaśnienie.

Z opisu liturgii jerozolimskiej, zamieszczonego przez Egerię w tymże pamiętniku wynika, że w IV wieku w Wielki Czwartek odprawiano dwie Msze św. Jednak w późniejszej tradycji rzymskiej ilość Mszy zwiększyła się do trzech. W bazylikach tytularnych miasta Rzymu pierwszą Eucharystię łączono z obrzędem pojednania pokutników, drugą z poświęceniem olejów świętych - Msza Krzyżma, a trzecią sprawowano jako pamiątkę Ostatniej Wieczerzy. Jednakże w liturgii papieskiej w VII wieku znana jest już tylko jedna.

Jedna Msza św.

W naszej diecezji Msza Krzyżma połączona była z Mszą Świętą Wieczerzy Pańskiej. W katedrze sprawowano w tym dniu tylko jedną Eucharystię, a rozpoczynała się ona zaraz po obrzędzie pojednania pokutników, prowadzonych do nawy przy biciu wszystkich dzwonów katedry. Zgodnie ze statutami stanowiącymi lokalne prawo kościelne, obrzędom tym przewodniczył biskup, a w razie jego nieobecności, sprawowano tylko Mszę Wieczerzy Pańskiej, której przewodniczył dziekan lub prepozyt kapituły katedralnej, natomiast poświęcone oleje sprowadzano z sąsiedniej diecezji.

Polub nas, a nie przegapisz żadnej naszej informacji: