Jedni starają się nieść Dobrą Nowinę przez hip-hopowe rytmy (ss. VI–VII), inni czynili to, budując szpitale, fundując klasztory (ss. IV–V).
By ocalić przestrzeń chrześcijańskiego ładu świata, często przydatna okazuje się dziś „nawijka” i specyficzna muzyka, kiedyś trzeba było stanąć do walki z Mongołami pustoszącymi kraj. Tak też uczynił Henryk Pobożny w 1241 roku. Przybywa ludzi, których fascynują sylwetki syna św. Jadwigi Śląskiej – Henryka Pobożnego i jego żony Anny, dobrego władcy i dzielnego rycerza oraz księżnej o wrażliwym sercu. Czy ich ofiarność w budowaniu i chronieniu chrześcijańskiej rzeczywistości doczeka się jeszcze wyraźniejszego uznania? Być może. Tymczasem jednak wśród nas są ludzie, którzy odbyli przymusową podróż w strony, z jakich przed wiekami nadciągali Mongołowie (s. VIII). Sybiracy – pamiętajmy o nich, póki jeszcze czas.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.