- Jubileusz kapłański jest przede wszystkim wezwaniem do zmierzenia się z miłością, którą tętni serce Chrystusa - mówił za św. Janem Pawłem II abp Józef Kupny, składając życzenia ks. inf. Leonowi Czai.
Ks. dr Jacek Froniewski, kanclerz Kurii, przypomniał, że jubilat obchodzący 16 lutego 60-lecie kapłaństwa pełni swoją posługę w Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej nieprzerwanie od 30.06.1970 r., kiedy został sekretarzem Wydziału Duszpasterskiego. Po raz pierwszy jednak pracował w niej jeszcze przed święceniami kapłańskimi (czekając aż osiągnie kanoniczny wiek, potrzebny, by otrzymać święcenia) – 1 czerwca 1956 r. został skierowany do pracy w Referacie Muzycznym Kurii, a 15 lipca 1957 r. do pracy w notariacie kurialnym. – 61 lat pracy w kurii… To jest wynik niebywały nawet na skalę całego kraju – zauważył kanclerz.
– „Jako ludzie sakramentalnie upodobnieni do Chrystusa, Pasterza i Oblubieńca Kościoła, zostaliśmy powołani, (…) by w naszych myślach, uczuciach i wyborach »przeżywać« miłość i całkowite oddanie się Jezusa Chrystusa Kościołowi. Miłość do Chrystusa i miłość do Kościoła to w istocie rzeczy jedna i niepodzielna miłość” – mówił abp Józef Kupny za św. Janem Pawłem, podkreślając, że ksiądz infułat zawsze wysoko cenił sobie dar kapłaństwa, trwając w miłosnej jedności z Najwyższym Kapłanem.
– W tym szczególnym czasie przeżywania jubileuszu pragnę wyrazić wdzięczność za to, że od początku posługi w archidiecezji wrocławskiej mogę liczyć na księdza doświadczenie i posługę jako wikariusza generalnego – zwrócił się arcybiskup do ks. inf. Czai. – Od momentu przyjścia tutaj mogłem zawsze liczyć na twoją życzliwość, pomoc, lojalność. Byłeś łącznikiem, który mnie łączył z historią archidiecezji wrocławskiej, który mnie wprowadzał w zwyczaje archidiecezji, w to wszystko, co stanowi jej dziedzictwo i skarb… Dziękuję!
Jubilat przypomniał pokrótce historię swojego powołania – w tym trudności, jakie musiał pokonać u początków drogi ze względu na przepełnione seminaria oraz swój bardzo młody wiek. – Często stawiałem sobie pytanie, dlaczego Opatrzność Boża nie dopuściła, żebym podjął studia w mojej rodzinnej tarnowskiej diecezji – mówił. W odpowiedzi wspomniał o duszpasterzach, których tu, we Wrocławiu, spotkał, i którzy „promieniowali” na jego pokolenia kapłanów (jak sługa Boży ks. A. Zienkiewicz czy pasterze archidiecezji). Również trudności, z jakimi przez lata trzeba było borykać się na Dolnym Śląsku, postrzega jako dar. – Stal hartuje się w warunkach bardzo ostrych. Stal naszych pokoleń kapłańskich wytrzymała próbę. Jesteśmy z tamtego tygla – dodał.
Ks. Jacek Froniewski przywołał najważniejsze wydarzenia z życia jubilata, urodzonego we Francji 10.02.1935 r. Wczesną wiosną 1939 r. jego rodzice postanowili powrócić z dziećmi do Polski. Zamieszkali w miejscu swego pochodzenia – w miejscowości Wrzępia w powiecie Bochnia, w diecezji tarnowskiej. Ks. Leon Czaja studiował we wrocławskim seminarium w latach 1951-1956. W chwili jego ukończenia liczył zaledwie 21 lat i 4 miesiące, z tego tytułu nie mógł przyjąć od razu wyższych święceń. W czasie oczekiwania na osiągnięcie wieku kanonicznego rozpoczął pracę. 1.06.1956 został skierowany do pracy w Referacie Muzycznym kurii, 21.01.1957 r. otrzymał misję do nauczania religii w SP przy ul. P. Skargi we Wrocławiu, a 15.07.1957 r. został skierowany do pracy w notariacie kurialnym. 7.08.1957 r. zaczął uczyć religii w SP przy ul. Kleczkowskiej we Wrocławiu. 13.04.1957 r. prymas Polski udzielił dyspensy od 12 miesięcy, których brakowało do wieku kanonicznego, i dzięki temu ks. Czaja mógł przyjąć święcenia wyższe – 20.01.1957 r. święcenia subdiakonatu, 10.02.1958 r. – diakonatu i 16.02.1958 r. święcenia kapłańskie (z rąk bp. Andrzeja Wronki).
24.04.1958 r. ks. L. Czaja został skierowany do pracy duszpasterskiej w parafii w Minkowicach Oławskich, którą łączył z pracą katechetyczną we Wrocławiu. 1.08.1958 r. został prefektem został wrocławskiego seminarium, a 1.10.1960 r. skierowano go na studia. Rozpoczął je najpierw na KUL-u, a po roku kontynuował w Rzymie, w latach 1961-67, na wydziale teologicznym św. Anzelma i w Papieskim Instytucie Liturgicznym. Studia te zwieńczył tytułem doktora teologii ze specjalizacją w zakresie liturgii.
Po powrocie ze studiów ks. L. Czaja został wikariuszem w parafii katedralnej we Wrocławiu, a także członkiem archidiecezjalnej Komisji ds. Liturgii i Muzyki Sakralnej. Rozpoczął ponadto wykłady z liturgiki w seminarium. Wykładał również liturgikę w Studium Organistowskim we Wrocławiu, a w 1971 r. został adiunktem przy katedrze liturgiki i kultury muzycznej PWT we Wrocławiu. 30.06.1970 zaczął pełnić funkcję sekretarza Wydziału Duszpasterskiego Kurii Arcybiskupiej Wrocławskiej. 31.03.1984 r. został członkiem Komisji KEP ds. duszpasterstwa liturgicznego.
16.01.2003 r. ks. L. Czaja został ustanowiony kanclerzem Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej, a dekretem z 17.09.2004 r. metropolita wrocławski ustanowił go wikariuszem biskupim ds. związanych z udzielaniem sakramentów świętych. 30.06. 2008 r., po 40 latach posługi w charakterze wykładowcy w MWSD i na PWT, ksiądz infułat złożył rezygnację z tej pracy. 15.02.2010 r. złożył rezygnację z pełnionych obowiązków w kurii w związku z ukończeniem 75. roku życia, ale ówczesny metropolita prosił o dalsze pełnienie obowiązków. 11.09.2012 r. został odwołany ze stanowiska kanclerza, ale jednocześnie ustanowiony wikariuszem generalnym archidiecezji wrocławskiej. Tę decyzję potwierdził obecny metropolita, abp Józef Kupny, ustanawiając 17.06.2013 r. księdza infułata wikariuszem generalnym archidiecezji wrocławskiej.