Cmentarze: świętej Rodziny i Grabiszyński

• Przenieśmy się na cmentarz parafialny Świętej Rodziny przy ul. Smętnej. Nie można przejść obojętnie obok grobu Bolesława Orlińskiego. Polskiego pilota wojskowego, sportowego i doświadczalnego, pułkownika Wojska Polskiego, uczestnika walk w wojnie polsko-bolszewickiej. Warto przypomnieć jeden z wątków jego niezwykle bogatego życia.
  
  W dniach od 27 sierpnia do 25 września 1926, na samolocie Bréguet 19 A2, Orliński dokonał kilkuetapowego przelotu z Warszawy do Tokio, na trasie długości 10 300 km oraz z powrotem, pomimo uszkodzenia śmigła i dolnego płata w trasie (ostatnie 6680 km trasy pokonał samolotem z częściowo obciętym lewym dolnym skrzydłem), oraz bardzo zużytym (w wyniku utraty oleju) silnikiem. W Japonii spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem. Za przelot Orliński otrzymał japoński cesarski Order Wschodzącego Słońca VI klasy oraz Złoty Medal Cesarskiego Towarzystwa Lotniczego, a po powrocie został awansowany na kapitana. Ostatecznie bohaterski pilot spędził w powietrzu siedem tysięcy godzin.
   
• Na Cmentarzu Grabiszyńskim warto odwiedzić grób i zapoznać się z historią Tomasza Malickiego, jedynego wojewody II RP pochowanego na Dolnym Śląsku, uczestnika  kampanii w Afryce w latach 1941–1943. W 1936 roku papież Pius XI przyznał mu godność szambelana papieskiego za wybitną działalność na polu budowy kościołów i kaplic w powiecie tarnopolskim.

• Gruzin z zasługami dla Polski? Tak. To Artemi Aroniszydze - gruziński oficer kontraktowy w Wojsku Polskim. W 1921 roku major dowodzi ostatnim oddziałem osłaniającym w Batumi ewakuację członków rządu Noe Żordanii, ostatniego premiera wolnej Gruzji (agresja bolszewicka). Los przywiódł go nad Wisłę podobnie jak ponad 100 oficerów gruzińskich. Tutaj w 1927 r. ożenił się z Polką i przyjął polskie obywatelstwo.

  We wrześniu 1939 roku brał udział w obronie Warszawy, dowodził jednym z oddziałów na Ochocie. za co został odznaczony orderem Virtuti Militari. Pod pseudonimem "Jan Pilecki" podjął działalność konspiracyjną w Armii Krajowej - był komendantem Inspektoratu AK Piotrków Trybunalski. W powstaniu warszawskim walczył na Śródmieściu. W marcu 1945 r. aresztowany przez NKWD. Przesłuchania i tortury zrujnowały mu zdrowie. Zmarł we Wrocławiu w 1950 roku