Rok Edyty Stein. Patronka, która łączy przejdź do galerii

Konferencja – którą otwarli Marek Mutor, dyrektor Centrum Historii Zajezdnia, pełnomocnik prezydenta Wrocławia ds. obchodów Roku Edyty Stein oraz ks. Jerzy Witek, prezes Towarzystwa Edyty Stein – rozpoczęła się od odsłonięcia logotypu roku dedykowanego dawnej mieszkance domu przy dzisiejszej ul. Nowowiejskiej.

– Gratuluję miastu Wrocław idei, jaką są obchody Roku Edyty Stein, św. Teresy Benedykty od Krzyża – mówił Jarosław Sellin, sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego (które wspiera wrocławskie obchody). Przypomniał rezolucję wrocławskiej Rady Miejskiej, która ogłosiła 2022 r. Rokiem Edyty Stein we Wrocławiu. – Czytamy w niej, że to okazja, by przypomnieć dramatyczną historię Wrocławia oraz Europy, w tym holocaust, którego Edyta Stein była ofiarą – zresztą Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holocaustu obchodziliśmy wczoraj (27 stycznia) – zauważył. – „Zainspirowani postacią Edyty Stein wrocławianie pragną rozwijać dialog pomiędzy narodami i religiami oraz upowszechniać wielokulturowy dorobek Europy” – cytował uchwałę RM.

Zobacz zdjęcia:

Przypomniał postać patronki Europy, który to tytuł nadał jej Jan Paweł II. J. Sellin wspominał swoje osobiste więzi z E. Stein – gdy w 1999 r. była kanonizowana i ogłoszona patronką Europy przez Jana Pawła II, był obecny w Watykanie jako członek delegacji ówczesnego rządu; w swojej pracy doktorskiej wskazywał na wpływ myśli Edyty Stein na Karola Wojtyłę.

Mówił o jej działalności filozoficznej, teologicznej, a także przez pewien czas politycznej; o działaniach na rzecz równych praw mężczyzn i kobiet, o sprzeciwie wobec antysemityzmu, nazizmu.

– W Kościele katolickim wspominamy dziś św. Tomasza z Akwinu. Edyta intensywnie studiowała jego nauki – zauważył, przypominając m.in. jej udział w 1932 r. w konferencji „Fenomenologia i jej związek z tomizmem”. – Jej droga od fenomenologii do tomizmu to także droga od filozofii do mistyki chrześcijańskiej.

Podkreślił, że od kilku lat ministerstwo wspiera program „Dziedzictwo Edyty Stein”, realizowany przez Ośrodek Pamięć i Przyszłość we współpracy z Domem Edyty Stein. W tym roku wspiera m.in. cykl koncertów „Gwiazda Europy”, poświęconych pamięci Edyty, które odbędą się w kilku miastach w Polsce i innych krajach w Europie.

– W imieniu rządu Rzeczpospolitej pragnę wyrazić podziękowanie za zaangażowanie Wrocławia, jego władz i mieszkańców w ochronę dziedzictwa Edyty Stein i ogłoszenie Roku Edyty Stein – mówił.

  - Wrocław to miasto z ambicjami, które odważnie patrzy w przyszłość, ale to także miasto, które potrafi się na moment zatrzymać, odwrócić, spojrzeć na swoją historię - mówił prezydent Wrocławia Jacek Sutryk. Agata Combik /Foto Gość

– Nie wiemy, gdzie są jej prochy, nie ma tym samym jej mogiły, ale wiemy, gdzie się urodziła – podkreślił prezydent Wrocławia Jacek Sutryk. – To wrocławianka, tu się urodziła, nieopodal chodziła do szkoły (obecnie jest to I LO), na Cmentarzu Żydowskim znajduje się mogiła jej rodziców. Wiele śladów życia E. Stein we Wrocławiu można odnaleźć… Wrocław to miasto z ambicjami, które odważnie patrzy w przyszłość, ale to także miasto, które potrafi się na moment zatrzymać, odwrócić, spojrzeć na swoją historię, tę łatwą i tę trudniejszą.

Przypomniał, że Wrocław każdy rok dedykuje osobom czy grupom społecznym, które tworzyły miasto. 2020 rok Rada Miejska dedykowała profesorom lwowskim, 2021 – Tadeuszowi Różewiczowi.

Jacek Sutryk wręczył ks. Jerzemu Witkowi powołanie do Komitetu Honorowego obchodów Roku Edyty Stein – komitetu, do którego powoływane będą kolejne osoby (m.in. rektorzy szkół, z którymi była związana).

– Rada Miejska jednogłośnie, bez żadnych wątpliwości, zdecydowała, by 2022 r. był poświęcony Edycie Stein, w nawiązaniu do 130. rocznicy jej urodzin i 80. rocznicy śmierci – mówił przewodniczący Rady Miejskiej Wrocławia Sergiusz Kmiecik. – Będziemy wspominać w tym roku wrocławiankę, Żydówkę, ateistyczną filozof i świętą Kościoła katolickiego, s. Teresę Benedyktę od Krzyża, patronkę Europy, która zginęła w komorze gazowej w Auschwitz-Birkenau.

– Zginęła 9 sierpnia 1942 r. jako Żydówka, ale i jako chrześcijanka – zauważył Marek Mutor. – To była akcja represji za list biskupów holenderskich (a Edyta wtedy przebywała w klasztorze w Echt w Holandii), którzy wzięli w obronę Żydów. W reakcji na to władze nazistowskie aresztowały Żydów-chrześcijan, katolików, ok. 30 osób. Można powiedzieć, że zginęła i za wiarę, i za naród.

Obchody będą miały dwa kulminacyjne momenty: 9 sierpnia (rocznica śmierci) i 12 października (rocznica urodzin).

Więcej TUTAJ.