Biskup Maciej Małyga zaprosił do kolejnego etapu pielgrzymowania z Jezusem. Przypomniał, że poprzedniego dnia, w Wielki Wtorek, byliśmy świadkami tego, jak toczą się spory, dysputy.

Zobacz tu:

Foto Gość DODANE 04.04.2023 AKTUALIZACJA 08.04.2023

Godzina z Jezusem. Przeżyjmy Wielkie Dni razem z Nim

Wielki Wtorek to czas pytania o korzenie, które pozwolą żyć i przynosić owoce, o winnicę, która uznać winna zależność od Pana, o to, co się obraca w ruinę i co trwa na wieki. Nabożeństwo "Godzina z Jezusem" w katedrze wrocławskiej prowadzi uczestników przez kolejne wieczory w tajemnice Wielkiego Tygodnia. 

- Dziś właściwie wszystko już jest rozstrzygnięte. Każdy wie, po której stronie stoi - mówił.

Tym razem uczestnicy nabożeństwa przeszli najpierw na dziedziniec arcykapłana (w katedrze wyobrażała go przestrzeń między zakrystią a prezbiterium), który znajdował się niedaleko Wieczernika, co też jest wymownym znakiem. Potem udali się do Betanii i znów na wspomniany dziedziniec przy pałacu Kajfasza, gdzie spiskowano przeciw Panu, szukając sposobu, jak by Go zabić.

  Nabożeństwo ma formę pielgrzymki. Agata Combik /Foto Gość

- To, co nam dziś przewodzi, to rozstrzygnięcie, ostateczne stanięcie po stronie Jezusa lub przeciw Niemu, dokonanie wyboru: za lub przeciw, ze wszystkimi tego konsekwencjami - wyjaśniał bp Maciej.

"Chrystus nigdy ze mnie nie zrezygnował, do końca mnie umiłował" - usłyszeli wierni na dziedzińcu arcykapłańskim, wraz z zachętą do uważności, by nigdy nie stać się oprawcą dla bliźniego. "Po której stronie stoi moje serce? Czy moje serce się pyszni przeciw Bogu, stoi po stronie spiskujących przeciw Niemu, czy też mieszka w domu przyjaciół Jezusa - w Betanii?".

  W Betanii. Agata Combik /Foto Gość

Kolejnym etapem pielgrzymki był dom Marty, Marii, Łazarza, gdzie nieznana z imienia kobieta namaściła Jezusa drogocennym olejkiem. To miejsce tych, którzy przyjęli z wiarą Jezusa i których życie wydaje owoce.

Dom przyjaciół Jezusa, Betania - wyobrażona w katedrze przez kaplicę św. Elżbiety - wypełnił się zapachem olejku. Jakiś czas temu, jak przypomniano w komentarzu, czuć tu było zapach śmierci (gdy zmarł Łazarz), teraz w Betanii czuć życie i miłość. Zapach, który przyniosła nieznana z imienia kobieta, to woń bliskości i serdeczności, gest przyjaźni - bycie ze swoim "ja" przy "jaźni" kochanej osoby.

  Woń olejku wypełniła dom w Betanii - katedralną kaplicę św. Elżbiety. Agata Combik /Foto Gość

"Betania to dom spotkań, dom wiary (...). My także chcemy być przy jaźni Chrystusa; śpiewać Jemu z naszego serca, głosić Jego piękno, jak czynimy to w psalmie" - usłyszeli zebrani. W katedralnej "Betanii" modlili się wspólnie Psalmem 45, pieśnią weselną opisującą zaślubiny króla i jego wybranki, opiewającym piękno Chrystusa i Jego oblubienicy - Kościoła.

- Czym pachnie moje życie? Jaki jest jego zapach? Zapach życia czy zapach śmierci? Jaką woń roztaczam wokół siebie? Święty Paweł pisze, że chrześcijanie to ci, którzy "roznoszą dokoła woń Chrystusa" - mówił bp Maciej. - Tu pojawił się także pieniądz, 300 denarów. Za chwilę, przy ostatniej stacji tego dnia, przekonamy się, że pieniądz może mieć wartość, chociaż niesie ze sobą zapach śmierci.

  "Srebrniki". Agata Combik /Foto Gość

Na dziedzińcu arcykapłańskim wkrótce zabrzmiał brzęk pieniędzy - srebrników. To chwila, gdy Judasz dołącza do spisku, podejmuje decyzję o zdradzie, idzie do arcykapłanów. Okazuje się, że nie wystarczy być zewnętrznie blisko Jezusa, że cienka jest granica między pragnieniem towarzyszenia Panu a decyzją o zdradzie. Trzeba czuwać.

"Przyjacielu, przyjaciółko, po coś przyszedł? Po coś przyszła?" - pyta Jezus.

Nabożeństwo, przeplatane rozważaniem tekstów z Ewangelii św. Marka i modlitwą psalmami, zakończyło się adoracją Najświętszego Sakramentu.

  Modlitwa psalmami. Agata Combik /Foto Gość

  Adoracja Najświętszego Sakramentu. Agata Combik /Foto Gość