Arcybiskup, konfrater zakonu paulinów, zaprosił w homilii uczestników uroczystości do rozważenia przeżywanej 25 marca tajemnicy Zwiastowania Pańskiego.

W rozmowie z archaniołem Maryja stwierdza: „Oto ja, Służebnica Pańska…” – Wydaje się, że ta odpowiedź Maryi zupełnie nie przystaje do naszych czasów. Bo kto dziś chce służyć? – zauważył abp J. Kupny. – Tymczasem Ewangelia poucza, że w oczach Bożych wielki jest ten, kto służy drugiemu. Maryja stanowi ideał, wykazując gotowość do wypełniania woli Bożej bez pytania o to, co z tego będzie miała… Nie myślała wtedy o sobie. Od tego wydarzenia, od zgody na macierzyństwo, na to, by służyć Bogu, wszystko się zaczęło – narodzenie Chrystusa, nasze odkupienie i opieka Maryi nad nami.

– Chrystusowe „Oto idę” i maryjne „Niech mi się stanie” uczą nas właściwej postawy wobec Ojca Niebieskiego – postawy posłuszeństwa, zaufania i pełnego oddania w miłości – mówił. Zauważył, że – podczas gdy Zachariasz rozmawiał z aniołem w świątyni, w miejscu nazywanym Świętym Świętych – to w przypadku Maryi anioł przyszedł do Jej domu. Wkroczył w Jej zwyczajny tryb życia, w Jej codzienność, i zaczął nagle rozmawiać z Nią o najważniejszych sprawach w historii ludzkości.

– Bóg chce być obecny w naszej codzienności, być z nami obecny tam, gdzie jesteśmy, mieszkać wśród nas – podkreślał biskup. Widocznym znakiem tego pragnienia jest także to maryjne sanktuarium. Tu doświadczamy obecności Ojca i Matki i tym doświadczeniem mamy się dzielić z innymi.

Często słyszymy: „Słowo stało się ciałem”. – Słowo Boże od samego początku szuka człowieka, w którym stanie się ciałem, to znaczy: który przez swoje życiowe wybory, decyzje, czyny, sprawi, że to słowo stanie się widocznie. To Słowo Boga, czyli Jezus Chrystus, szuka człowieka, w którym stanie się ciałem – mówił metropolita, podkreślając że trzeba otworzyć się na to słowo, wpuścić je w swoje życie.

Dla Maryi wszystko zaczęło się od tego, że anioł wszedł do Jej domu. Czy my pozwalamy wejść słowu do swojego życia, serca, codzienności? Tylko jeśli ono w nas „stanie się ciałem” będziemy czytelnym znakiem ukazującym Boga.

Sanktuarium to nie tylko miejsce zanoszenia próśb o potrzebne łaski i dziękczynienia za nie. To też miejsce, w którym uczymy się od naszej Matki, w którym Ona mówi do nas: Uwierzcie słowu, uwierzcie Chrystusowi – wyjaśniał abp Józef.

Jak zauważył, biskup właściwie nie tyle ustanawia sanktuaria, co stwierdza fakt istnienia w danym miejscu szczególnego kultu. W świątyni paulińskiej przy ul. św. Antoniego, maryjny kult jest rzeczywiście bardzo żywy. – Możemy tu być świadkami szczególnych cudów, które Maryja działa w naszych sercach – mówił proboszcz o. Mirosław Bijata OSPPE.

Mszę św. – o której muzyczne oblicze zadbał chór Vita Nova – poprzedziło specjalne nabożeństwo, tzw. klęczki jasnogórskie. Chętni włączyli się w dzieło duchowej adopcji dziecka poczętego.

Zobacz także:

5. rocznica ustanowienia sanktuarium Jasnogórskiej Matki Kościoła

Anioł do Niej, Ona do nas

Odbuduj świątynię - 5 lat sanktuarium Jasnogórskiej Matki Kościoła