Wrocław. Droga do życia - rozważania brata Aloisa na Akademicką Drogę Krzyżową

Stacja trzecia: Jezus upada pierwszy raz

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. (J 15, 12-13)

Pod ciężarem krzyża Jezus upadł pierwszy raz. Leży na ziemi, niewinna ofiara zła. Kontemplujemy to radykalne ogołocenie i możemy odkryć, że przez takie upokorzenie promienieje Boża miłość i przebaczenie tam, gdzie jest tylko nienawiść.

Całe życie Jezusa przebiegało pod znakiem nowego przykazania, które nam przyniósł: „Miłujcie się wzajemnie, jak ja was umiłowałem”. Zanim Go pokochaliśmy, On nas kochał. Oddał swoje życie z miłości do nas. Jak dobry pasterz wydaje samego siebie za owce, tak Chrystus, „istniejąc w postaci Bożej, (...) uniżył samego siebie, (...) dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył” (Flp 2, 6, 8, 9).

Dzisiaj modlimy się za tych, którzy z miłości oddają samych siebie. Powierzamy Bogu kobiety i mężczyzn tego miasta, którzy przychodzą innym z pomocą jako pracownicy medyczni lub socjalni i tych wszystkich, którzy całkowicie poświęcają się służbie bliźniemu.

Jezu Chryste, chcielibyśmy zaufać, że jesteś z nami i w tym znajdować radość. Pomóż nam odkrywać wciąż na nowo Twoje przebaczenie. Oddałeś życie, abyśmy wiedzieli, że nas kochasz i nam przebaczasz. Dzięki temu odkrywamy wolność, która nam z kolei pozwala kochać.