Wrocławski
Najnowsze Wydania
-
GN 51/2024 Dokument:(9084636,Po drugiej stronie. Bóg i człowiek)
-
GN 50/2024 Dokument:(9076458,Bądź zdrów, lecz nie śpiewaj!)
-
Historia Kościoła 1(7)/2025 Dokument:(9072365,Kościół nie potrzebuje lukrowanej narracji o swojej historii. O liście papieża i nowym numerze „Historii Kościoła”)
-
GN 49/2024 Dokument:(9068896,Miłość, śmierć i cuda)
-
GN 48/2024 Dokument:(9060601,Hologram w konfesjonale)
Poznajmy neoprezbiterów przejdź do galerii
Jest ich szesnastu. Oto nowi kapłani archidiecezji wrocławskiej. Wkrótce spotkamy się z nimi w parafiach, a dziś dzielą się kilkoma wiadomościami o sobie i swoim powołaniu.
Ks. Przemysław Pulnik z parafii pw. św. Jadwigi Śląskiej we Wrocławiu-Leśnicy.
Zawołanie: „I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy” (Mt 19, 29).
Chcę zostać kapłanem, aby służyć Bogu i ludziom do których mnie pośle. Byłem ministrantem od pierwszej klasy szkoły podstawowej i moim marzeniem było, aby w przyszłości odprawiać Mszę świętą, spowiadać i głosić kazania. Wierzę w Boga, kocham Kościół założony przez Jezusa Chrystusa i ufam w to, że sakramenty święte, które będę sprawował, mają prowadzić wierzących do zbawienia. Na prośbę księdza arcybiskupa służyłem w zeszłym roku jako wolontariusz w kilku domach opieki więc oprócz duchowego wsparcia chcę także posługiwać w tych miejscach, gdzie ludzie czekają na pomocną dłoń i życzliwe słowo.
Pójdę wszędzie tam, gdzie pośle mnie ksiądz arcybiskup – może nie raz będzie to dla mnie trudne, ale wyznaję taką zasadę, że nie wszystko potrafię, lecz z pomocą Boga i dobrych ludzi jestem w stanie się wszystkiego nauczyć. Myślę, że każdy kapłan ma takie duszpasterskie poletko na którym czuje się najlepiej – dla mnie takim obszarem jest praca z dziećmi i młodzieżą. Chciałbym katechizować w szkole, zajmować się przy parafii liturgiczną służbą Ołtarza i pomagać młodym ludziom odkrywać w Jezusie Chrystusie kochającego Boga. Pan Bóg czasem lubi robić niespodzianki, więc może być tak, że zamiast młodzieżowej grupy dostanę pod opiekę seniorów i to z nimi przyjdzie mi współpracować. We wszystkie zadania i obowiązki, które zostaną mi powierzone, będę się starał na miarę swych możliwości wkładać jak najwięcej serca i zaangażowania, aby to co będę robił dawało Boże owoce.
